Een lege inbox, een schoon bureau, tassen vol warme en liefdevolle wensen en prachtige cadeaus. Deze laatste werkdag was de allermooiste afsluiter die ik mij maar kon wensen. Alleen al het feit dat zoveel lieve en mooie mensen mijn collega’s zijn en dat ik na mijn verlof mag terugkeren voor een nieuwe uitdaging in mijn carrière, vormt een hartverwarmend idee. De liftdeuren gaan dicht, de werkzaamheden zijn overgedragen en het is tijd om dit hoofdstuk af te sluiten. De lift bereikt de begane grond en ik loop naar buiten mijn zwangerschapsverlof in.
Ik geniet vast en zeker nog heel lang na van alle mooie en hartverwarmende wensen die ik van collega’s heb mogen ontvangen. Het waren er ongelooflijk veel en het was echt overweldigend. Ik heb zo’n energieboost ervan gekregen dat ik alleen al door hen zwevend van geluk de laatste weken van mijn zwangerschap door zal komen: daar heb ik nu echt alle vertrouwen in gekregen. Want ik hou van mijn werk, maar ik geef nog meer om deze geweldige mensen waardoor ik word omringd op de werkvloer. Ze zijn niet alleen getalenteerd en gepassioneerd, maar ook ontzettend krachtig en allemaal voorzien van een gigantisch hart van goud. Samen hebben we zoveel hoogtepunten beleefd dat ze niet op twee handen te tellen zijn en wat geeft deze gedachte toch veel energie. En mocht je je afvragen hoe het komt dat ik in mijn zwangerschap niet gigantisch ben aangekomen, dan verklap ik mijn geheim: dat heb ik namelijk ook aan hen te danken. Door al die lachbuien heb ik mijn buikspieren ondertussen flink kunnen trainen. Want ook aan humor ontbreekt het hier niet. Ik ga hen ontzettend missen. Een fijne bijkomstigheid van het hebben van zwangerschapsverlof? Mijn grootste nachtmerrie kan niet meer uitkomen, ik droomde namelijk laatst dat mijn vliezen braken. Op werk. Op zo’n dramatische manier die je alleen in films ziet. Ik kan je één ding vertellen: een geruststellende gedachte als je daarna nog naar kantoor moet is dit absoluut niet. Nu is het tijd om echt afscheid te nemen en mij voor te bereiden op een nieuw hoofdstuk. En om los te laten…
Maar ik laat niet alles zomaar los, de geweldige tips en adviezen van de werkende mama’s die ons bedrijf rijk is pas ik heel graag de komende periode toe. Want wat ben ik trots hoe zij alle ballen in de lucht weten te houden, daarin vormen mijn collega’s geweldige voorbeelden en ik hoop het na mijn verlof ook op net zo’n indrukwekkende wijze te kunnen verwerken in ons ritme met de kleine. First things first: volop genieten van mijn zwangerschapsverlof en straks heerlijk knuffelen met onze zoon. Het zal onwerkelijk voelen om de eerste dagen geen ritme te hebben, de wekker niet te hoeven zetten en een lege to-do lijst te zien. Ik mag opladen, ontspannen en vooral genieten van het nu. Ik sta open voor nesteldrang en/of de pyjama-dagen en zal vooral per dag kijken waar ik mij goed bij voel. Ik zou mijzelf niet zijn geweest als ik geen ideeënlijstjes had genoteerd vol mogelijkheden die ik bij een overvloed aan tijd eventueel op zou kunnen pakken. Zo staat het maken van fotoboeken in de top 10, net als het strijken van onze persoonlijke Mount Everest aan kleding en het opruimen van enkele kastjes. En anders heb ik nog een gigantische hoge stapel aan heerlijk leesvoer waar ik nog uren leesplezier door kan ervaren. Zoals je kunt lezen: een zeer wild en uitbundig leven staat mij de komende tijd te wachten. Overigens zijn alle tips voor leuke films, series, tijdschriften en uitjes in de buurt meer dan welkom!
Ik heb mij zelden zo relaxt gevoeld over een periode waarin zoveel (praktisch alles) onzeker is. De controlfreak in mij heeft geaccepteerd dat ik wel verwachtingen kan hebben, maar dat het hoogstwaarschijnlijk toch allemaal anders zal lopen. En daaronder ben ik verrassend nuchter: alles komt zoals het komt en ik heb vertrouwen in een prachtige toekomst waarin onze grootste droom zal uitkomen. Little boy, you’re so loved ♥
Liefs, Dagmar
