Laten we het hebben over de realiteit. Mijn lichaam na de tweede zwangerschap is zeker niet hetzelfde lichaam dat ik voor de bevallingen had. Sterker nog: het is verre van het lichaam dat ik toen had. Vind ik dit erg? En welke verschillen zijn er? Hoe is mijn lichaam na de twee zwangerschappen en hoe voel ik mij erbij? Ik vertel je er graag meer over in dit artikel, lees je mee?
De impact van een zwangerschap en bevalling op het lichaam
Wat ben ik blij en dankbaar, maar ook trots dat mijn lichaam in staat is geweest om twee keer een gezonde zoon op de wereld te brengen. Twee keer heeft mijn lichaam alle ontwikkelingen mogelijk gemaakt die voor hen zo belangrijk waren, zodat de jongens een vliegende start konden krijgen. Woorden schieten te kort als ik een poging wil doen om te beschrijven hoe dankbaar ik ben dat het ons gegund is. Een gezond kindje is alles behalve een vanzelfsprekendheid en wij mogen elke dag van onze twee lieve jongens genieten. Ik kijk met meer liefde naar mijn lichaam. Het is twee keer 9 maanden lang de veilige plek geweest waar onze mooiste cadeautjes in mochten groeien en ontwikkelen tot de jongens die het nu zijn. Ik voel mij trots, dankbaar en blij dat onze grootste droom in vervulling is gegaan en dat mijn lichaam dit mogelijk heeft gemaakt.
Mijn lichaam voor de zwangerschap en nu
Ik kan mijn lichaam vergelijken met hoe het voor de twee zwangerschappen was, maar ik zou eigenlijk niet goed weten waar ik moet beginnen. Misschien bij het feit dat mijn heupen toentertijd minder breed waren, mijn buik strakker oogde en mijn gezicht op standje ‘zorgeloos’ stond. Dat er op mijn billen geen streepjes te zien waren, dat de aderen op mijn benen minder zichtbaar waren of dat ik er altijd uitgeslapen en verzorgd bij liep. Maar eigenlijk vind ik deze opsomming niet zo relevant, want natuurlijk is mijn lichaam anders na zulke wonderlijke gebeurtenissen. Bovendien vergelijk ik mijn lichaam dan ook nog eens met vier jaar geleden. Ik zou het zelfs gek vinden als mijn lichaam hetzelfde zou blijven in de tussentijd. Het heeft zoveel doorstaan en een gigantische reis afgelegd, dan kan ik niet verwachten dat mijn lijf daar hetzelfde uitkomt. Mentaal heb ik gigantische sprongen voorwaarts mogen maken (noem het gerust een transformatie) en voor mijn lichaam geldt dat ook. En daar heb ik alleen maar bewondering en begrip voor.
Streven naar schoonheid en perfectie
Als ik in de spiegel kijk, dan besef ik hoeveel sterker ik nu ben dan voor de twee zwangerschappen en bevallingen. Ik ben dankbaar dat ik de kracht twee keer heb ervaren om een bevalling te doorstaan. De tweede keer zelfs zonder medicatie, helemaal op eigen kracht. Over sterker worden gesproken… Ik ben opgelucht dat mijn lichaam twee keer in staat is geweest een zwangerschap mogelijk te maken, waardoor we nu genieten van twee lieve boys. Ja daar hoort een los velletje meer of minder bij, maar het valt in het niet bij de realiteit die ik voel; ultiem geluk dat het lichaam zoveel sterker mag zijn dan ik dacht. Om een voorbeeld te noemen; bij Lucas had ik amper de kracht om hem als baby op te tillen. Nu weegt hij zeker 4 keer zoveel en kan ik hem dragen als dat nodig is. Terwijl we samen dansen door de woonkamer. Ik ben gegroeid, mentaal en lichamelijk. En dat is te zien. Niet altijd in de vorm van ultieme (lichamelijke) schoonheidsidealen, maar ik streef liever naar het zijn van een liefdevolle moeder dan naar het zijn van model.
De weegschaal
De realiteit is dus dat mijn lichaam niet meer lijkt op het lichaam voor de zwangerschappen van de jongens. En daar heb ik vrede mee. Ja, ik pas mijn eigen broeken weer na de tweede zwangerschap en ik knijp mijzelf regelmatig dat ik zo snel mag herstellen. Maar ik weet heel zeker; geluk zit écht niet in een broek! Overigens wel in een lief rompertje of schattig luierkontje, maar dat terzijde. Het is zo fijn om de jongens samen te zien, daar gaat mijn hart sneller van kloppen. Ik streef ook niet naar het lichaam van toen, maar koester wat ik nu heb. De energie en de kracht om samen mooie herinneringen te creëren. Om hen te voeden met aandacht, warmte en liefde. De ene dag uiteraard wat soepeler dan de andere, want ook dat is #reallife. En natuurlijk zie ik er graag fit en stralend uit, maar ik heb niet de wens om een cover- of fitgirl te worden. Ik wil mij energiek voelen om dagelijks te genieten wat er op ons pad komt en ik wil graag een goede gezondheid ervaren zodat we moois kunnen beleven. Ik zit graag lekker in mijn vel, want dan voelt alles lichter en toegankelijker. De weegschaal kan slechts het lichamelijke gewicht meten, maar geen geluk, energie, herinneringen en de reis die je hebt afgelegd om te komen waar je nu staat.
Ik gun je van harte toe dat je twijfel en onzekerheid over jezelf mag laten varen en dat jouw lichaam in staat is om te doen wat goed is voor jou. Dat het je mag ondersteunen en versterken bij het realiseren van jouw dromen en wensen.
Heel veel liefs,
Dagmar
