Begin december verwachten we ons eerste kindje en we genieten volop van dit kleine maar tegelijkertijd grootse geluk. Als je naar de echo’s kijkt, dan past onze kleine zelfs nog in je hand terwijl ditzelfde kindje ons leven nu al verrijkt. Het is zo’n bijzonder gevoel om het kindje te mogen dragen en we zijn heel erg blij hoe de zwangerschap tot nu toe verloopt. En inmiddels hebben we onthuld dat we een zoon mogen verwelkomen! Maar hoe noemen we ons kleine mannetje dan?
Ja, dat is een spannende en goeie vraag! In huis gebruiken Jord en ik de naam al volop, stiekem zelfs al vanaf het begin van de zwangerschap. We hadden een sterk voorgevoel dat we een jongetje zouden krijgen, maar ik sprak voor de vorm toch ook regelmatig de meisjesnaam nog even af en toe hardop uit. Leek mij zo vreemd als het dan toch een dochtertje bleek te zijn en we alleen de jongensnaam actief zouden gebruiken haha. Maar uiteindelijk bleek ons voorgevoel te kloppen, daar hebben we toch een beetje geluk mee. Waarom? Omdat we over de jongensnaam vanaf dag – 50 (deze naam voelde al voor de zwangerschap goed, toen we nog over de kleine fantaseerden en er regelmatig over spraken hoe het zou zijn) al eens waren en we over de meisjesnaam twijfelden. Daarom hoeven wij onze hersenen niet langer te kraken, we staan er helemaal achter en kunnen niet wachten om het te vertellen. Maar daar wachten we nu nog eventjes mee, totdat de kleine er is, het blijft dus nog even een verrassing maar wel een superleuke!
Ik moet echt zo mijn best doen om het niet per ongeluk alsnog te vertellen, zeker als ik met anderen in gesprek ben over ons kindje dan heb ik echt de neiging om ook al de naam te gebruiken. De naam houden we toch nog eventjes geheim, maar speculeren mag altijd! Als ons kindje is geboren, vertellen we waarom we voor deze naam (of zijn het namen? Spannend, wij weten het al!) hebben gekozen. Tot die tijd gebruiken Jord en ik de naam al gezellig thuis, dan wordt het helemaal eigen, dus niet stiekem afluisteren bij de deur haha!
Hoe denk jij dat we onze zoon gaan noemen?
Veel liefs, Dagmar