Of ik tijd had voor een interview voor in een boek over excellente en ambitieuze studenten. Een jaar geleden stelde Nico Keuning, schrijver en docent aan de Hogeschool van Amsterdam, mij deze vraag. Ik voelde mij vereerd en toen ik vorige week het boek in handen kreeg, kon ik het nog steeds amper geloven. Hoofdstuk twee gaat namelijk over mij, excelleren in het HBO en hoe ik transformeerde van kasplantje tot de ambitieuze dame die ik nu ben geworden.
Hoe te gek is het om in een boek te staan met foto en een heel hoofdstuk? Ik moet mijzelf nog regelmatig knijpen, maar ik ben heel trots op het eindresultaat. Over het boek ‘Dubbellevens”:
‘Dubbellevens’ zoomt in op de parallelle levens van acht excellentiestudenten. Niet alleen volgen zij een studieprogramma naast de reguliere opleiding, zij zijn ondernemend op tal van gebieden. Met hun openhartige verhalen tekent Nico Keuning een achttal sprekende portretten van eigentijdse studenten met een sprankelend social network die zich uitspreken over hun passie, ambitie en excellentie.’
Ik ben gevraagd voor het interview omdat, als ik in juli afstudeer (dat is nog steeds mijn plan), ik acht diploma’s / certificaten in vier jaar heb gehaald en ik deelnam aan activiteiten naast mijn opleiding (Opleidingscommissie, gezicht van de opleiding, redactie van de kwartaalglossy van de opleiding). Ook werd ik uit 40.000 studenten met 24 anderen geselecteerd voor de Masterclass van de Hogeschool van Amsterdam. Dit klinkt nu allemaal erg onwerkelijk, vooral als je je bedenkt dat ik CVS en Fibromyalgie hebt. Maar het wordt haalbaar als je elke dag plukt alsof het je laatste is en je alle ervaringen, inspiratie en informatie absorbeert als een spons na jaren onder een steen te hebben geleefd (of in bed, zoals in mijn geval). Ik wilde niets anders dan het leven beleven. Ik wilde het begrijpen door kennis en inzichten te verkrijgen en te ontdekken wie ik was.
Het interview voor dit boek is een jaar geleden afgenomen en in deze tijd is er zo ongelooflijk veel gebeurd! Dat besefte ik mij eigenlijk pas toen ik mijn hoofdstuk terug las. Een jaar geleden stond ik op het punt om te gaan samenwonen (ik woon nu in een heel leuk appartement met mijn vriend, Poes, Vissie én schildpad Dino), ik zou gaan stagelopen bij H&M op de marketingafdeling (deze stage is inmiddels succesvol afgerond en ik heb er meer geleerd dan ik ooit had verwacht) én mijn blog www.bydagmarvalerie.nl bestond toen nog helemaal niet! Heel onwerkelijk eigenlijk allemaal. Een jaar geleden zou ik nooit hebben gedacht dat ik op het punt zou komen te staan waar ik nu ben gekomen, heel bijzonder om terug te lezen.
Een citaat uit het boek: Haar huidige, energie leven staat haaks op het verleden. ‘Eerst kon ik niks, daarna werd het alleen maar mooier. Af en toe val je terug, maar dat is veel minder ernstig geworden. Ik wilde onafhankelijk zijn, dat is de drijfveer geworden in alles wat ik doe’
En nog een citaat, over mijn passie voor schrijven: Schrijven heeft ze nooit bewust voor haar CV gedaan, maar omdat het haar voldoening gaf. ‘Ik merkte dat ik iets voor anderen kon betekenen. Voor anderen het verschil maken. Dat heeft me altijd aangesproken. Toen ik ziek werd, kon dat niet meer, ik moest zelf geholpen worden. Ik kon alleen maar slapen en op bed mijn dagen doorbrengen. Dansen, mijn passie was ook afgelopen. Voor mijn ziekte danste ik zes keer per week op hoog niveau; streetdance. Ik gaf ook les aan kinderen. Ik wilde dansdocente worden en een eigen dansschool oprichten. Dat was mijn droom. Maar met schrijven is dat weer goed gekomen. Nu dans ik met woorden.’
Wat vormt jouw drijfveer om te doen wat je doet en te leven zoals je nu leeft?
