Belofte maakt schuld! Toen ik drie jaar was, maakten mijn oma en ik grapjes (met een kern van waarheid in mijn ogen) dat ik op een dag voor oma een vliegtuig zou kopen. Ik zou flink moeten sparen, maar dan kon oma een onvergetelijke reis maken en de wereld ontdekken. Dat was ons plan en daar ging ik voor. Jaar in, jaar uit bleven we deze grapjes over het vliegtuig herhalen; 20 jaar later nog steeds! Toen ik mijn eigen (!) Groeifactor artikel herlas over familie en vriendschap, begon pas echt het lampje te branden (had ik het artikel niet eerder kunnen schrijven? Zou een hoop tijd schelen haha). De tip begon te werken, ik dacht namelijk veel te moeilijk en te groot! Daarom besloot ik mijn opa en oma met iets te verrassen….
Een vliegtuig is en blijft een mega investering, terwijl het als doel heeft om een flinke afstand te kunnen overbruggen. Daarom besloot ik mijn opa en oma niet een vliegtuig te geven, want 1) het is niet bepaald praktisch, voor de deur parkeren is wat ingewikkeld gok ik 2) een vliegtuig is best wel kostbaar en het maakt mijn spaarvarkentje akelig dun en 3) waar haal ik eigenlijk een crew vandaan of moet ik zelf even mijn vliegbrevet halen? Kortom: het idee was niet echt haalbaar ook al ben ik het type dat graag de quote Dream big najaagt. Misschien dacht ik op mijn derde toch iets te groot?
Een vliegtuig heeft als doel om te vliegen van bestemming A naar B en mijn oma wou niets liever dan heel graag op avontuur en de wereld ontdekken. Daarom besloot ik om haar grootste wens in vervulling te laten gaan: ik gaf mijn opa en oma toen zij bij ons waren een onvergetelijke reis naar het mooie Rome cadeau. Een stad vol cultuur, highlights, lieve mensen, prachtige plekken, warmte, lekker eten en indrukwekkende architectuur. Extra leuk? Mijn opa en oma hebben niet eerder in een hotel geslapen, drie keer raden waar zij in Rome zullen verblijven. Ik zag de puurste glimlach door de tranen heen op de gezichten van mijn lieve opa en oma, deze dag hoort dan ook officieel bij de gelukkigste van mijn leven.
Mijn opa en oma zijn de allerliefste grootouders die ik mij maar kon wensen. Tevens zijn zij mijn grote voorbeelden hoe je echte liefde en warmte kunt delen met anderen. Als ik mij ergens thuis voel, dan is dat met hen. Mijn oma heeft mij geleerd om dankbaar te zijn, om anderen te helpen en om te geven. En nu weet ik zeker dat zij gelijk had: geluk vermenigvuldigt zich als je het deelt. Ik ben heel erg blij dat ik met hen zoveel tijd krijg om samen te spenderen, ondanks de afstand (zij wonen in Kraków – Polen) en het grote gemis door de vele kilometers tussen ons mogen we regelmatig volop van elkaar genieten en die tijd samen benutten we dan ook dubbel en dwars. Ik hoop dat zij een geweldige tijd in Rome zullen krijgen, ook met mijn lieve mama die mee zal gaan om hen te begeleiden en te gidsen, en ik kijk nu al uit naar de foto’s en hun belevenissen.
Nu maar hopen dat ik niet meer mensen een vliegtuig heb beloofd toen ik drie was…
Liefs Dagmar
Follow me on Facebook ♧ Bloglovin ♧ Twitter
