Ik heb familie in het buitenland. Onder andere mijn opa en oma wonen in Polen, in de kleurrijke stad Kraków. Met veel liefde, plezier en passie schrijf ik regelmatig blogs met tips over deze Poolse stad. We komen er regelmatig, zodat we bij familie kunnen zijn. Maar hoe ervaar ik het dat familie in het buitenland woont? Je kunt er niet ‘even’ een bezoekje aan brengen of elkaar knuffelen. Gelukkig leven we in het internettijdperk, waardoor je meer in verbinding kunt staan met elkaar dan ooit. Dat maakt de afstand ‘kleiner’. Lief en leed delen is een stuk lastiger, omdat je niet zomaar samen kunt zijn. Ik deel mijn ervaring in dit artikel, lees je mee?
‘Even’ bij familie op bezoek, is geen optie
Gelukkig woont mijn familie niet aan de andere kant van de wereld, maar alsnog wonen zij in het buitenland. Kraków is 1,5 uur vliegen van ons vandaan en met de auto duurt de reis gemiddeld ongeveer 12 á 14 uur. Het ligt net aan de drukte onderweg en de hoeveelheid stops die je moet maken. Ik ben geboren en opgegroeid in Nederland, ook woont een groot deel van mijn familie hier. Van jongs af aan gaan we veel en vaak naar Polen, waardoor we regelmatig bij familie zijn. Toch voel je de afstand, niet alleen als kind maar ook als volwassene. Je kunt niet zomaar even langs, het is altijd met een plan om er te kunnen komen en zijn. Dat maakt het lastiger om elkaar regelmatig te zien en te spreken. Het zijn vooral de vakanties waar je het van moet hebben, in plaats van dat je ook tussendoor lief en leed met elkaar kunt delen.
De afstand, grenzen en afscheid
Even samen zijn, elkaar ondersteunen, een bezoekje brengen; dat zit er helaas niet in. Dat vond ik vooral vroeger erg moeilijk, toen had ik ook veel last van heimwee. Het nemen van afscheid is nooit mijn sterkste kant geweest, ik word liever omringd door dierbaren en de afstand doet nog steeds regelmatig pijn. Toch koester ik nu meer dan ooit de momenten dat we wél samen kunnen zijn, daar ligt de focus op. Dankzij internet kan je gelukkig ook nog regelmatig contact hebben en elkaar zelfs zien. Daardoor kunnen opa en oma ook het dagelijkse bij ons meekrijgen. We sturen veel foto’s en mailtjes, maar videobellen is ook een uitkomst.
Waar voel ik mij thuis?
Doordat familie in het buitenland woont, heb ik lang een spagaat gevoeld welk land mijn thuis mag worden. Daar heb ik mij ook erg onzeker over gevoeld, want wanneer weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt? Uiteindelijk besloot ik te studeren in Nederland en hier ook te blijven werken en wonen. Een keuze die nu ook geweldig voelt, we hebben het ontzettend fijn en goed met elkaar. Ook hebben we de ruimte om nog steeds familie te blijven bezoeken in Polen en het vormen mooie vakanties. We genieten van de herinneringen die we er met elkaar kunnen creëren. Het afscheid nemen blijft ‘een ding’, want soms weet je niet wanneer je elkaar weer kunt zien.
Voordelen van familie in het buitenland
De voordelen van familie in het buitenland zijn er ook zeker! Zo ben ik tweetalig opgegroeid, waardoor ik die kennis in kan zetten op verschillende momenten. Ook genieten we volop van de geweldige vakanties die we met familie mogen beleven. We ervaren deze momenten samen nog bewuster en maken er echt een feestje van. Ik heb er een extra ’thuis’ bij, want Kraków blijft als een tweede thuis voelen en ik ken de stad ook erg goed. Ook vind ik het mooi dat ik de Poolse cultuur, de normen en de waarden mee heb gekregen. Als ik mocht kiezen dan had ik de afstand tussen mijn familie en mij willen uitgummen, dat was vroeger mijn diepste wens. Nu koester ik meer dan ooit de herinneringen uit het verleden en die we gaan creëren in de toekomst. Je kunt de realiteit niet veranderen, maar wel de manier waarop je er zelf mee omgaat. De focus op wat er wél is, helpt daar erg goed bij.
Woont jouw familie in Nederland of ook in het buitenland?
Veel liefs, Dagmar
