Opeens was daar onaangekondigd het moment dat de speen ons leven zou verlaten. Vrijdag bleek de speen namelijk kapot te zijn. Ik ontdekte de gigantische scheur in het speentje gelukkig net op tijd en toen stond ik voor een keuzemoment. Eigenlijk voelde het al veel langer als een tijd waarin de speen prima afgebouwd kon worden, maar ik wist simpelweg niet waar te beginnen. Ik had mij nog niet ingelezen en was dit van plan zo snel mogelijk te doen. Toen kwam daar vanzelf het moment dat ik geen alternatieve speen bij mij had en het nog even duurde voordat we thuis waren. Tijd genoeg om er met Lucas over te hebben dat hij overduidelijk kapot was. De speen afleren hebben we op een drastische manier in onze schoot geworpen gekregen en… het speenloze bestaan is aangebroken! Lees je mee hoe ik het heb aangepakt? (meer…)