Hoe het met mijn gezondheid gaat, laat ik eigenlijk zelden doorschemeren online. Maar om eerlijk te zijn is dat offline niet anders. Voor de nieuwe lezers, ik heb fibromyalgie waardoor ik dagelijks veel pijn ervaar. Pijn zal nooit de hoofdrol krijgen in mijn leven, daar wil ik het niet de ruimte voor geven en dat is het mij ook eigenlijk niet waard. Maar hoe het dan echt met mij gaat? Met de nodige ups en downs wat pijn betreft, soms is het doorbijten en soms huppel ik door de dag als een licht veertje. En door te focussen op wat wel lukt (én door realistisch te blijven) blijf ik in de energie gevende flow, dat werkt voor mij heel goed.
De knop om
Helaas heb ik niet in de hand wanneer ik goede of minder goede dagen heb. Wel heb ik in de hand hoe ik met tegenslagen om ga, want het is natuurlijk vooral frustrerend om plannen te moeten schrappen of het ‘dagelijkse’ op een lager pitje te moeten zetten. Opeens is het traplopen / aankleden / eten koken / reizen naar werk / rechtop zitten of zelfs knuffelen niet meer vanzelfsprekend. Om een beeld te geven, mijn hele lichaam kan op een minder goede dag (eh ja dat kan ik in principe ook ‘slecht’ noemen, maar minder goed klinkt toch halfvoller haha) aanvoelen alsof mijn huid onder de blauwe plekken zit. Als ik dan kleding draag of er dekens over mij heen liggen, voelt het als schuurpapier. Krijg ik een knuffel of moet ik een hand schudden, dan springen de tranen bijna in mijn ogen van de pijn bij de aanraking (terwijl ik echt een knuffelbeertje ben!). Loop ik per ongeluk tegen iets aan (hoi, ik ben Miss Stuntelina), dan word ik misselijk van de pijn. In de bus zitten en elke hobbel voelen zal ik maar niet meer omschrijven. De meeste pijn zit voornamelijk in mijn handen en benen, ik maak dan stomme grapjes als we in bed liggen of ik niet toevallig ben overreden door een tram. Voor slechte humor ben je bij ons aan het juiste adres (slechte humor verkopen we trouwens per kilo mocht je interesse hebben, deze zomer in de aanbieding #yolo)! Ik zou heel erg boos kunnen worden op die pijn, maar dat station ben ik inmiddels gepasseerd. Verdriet (bij zowel mij als de omgeving) maakt de pijn alleen maar erger en ondragelijk. Dat betekent niet dat ik mij anders voordoe dan ik ben of dat ik een masker op zet en de pijn negeer. Ik vertel het op zulke momenten aan mijn omgeving, maar probeer te kijken wat wel lukt. Dan maar op een lager (kersen)pitje #mesofunnysorrynotsorryjwz, maar ritme en iets kunnen betekenen houden mij overeind en voorkomen dat ik verder weg zal zakken.
Verhuizen naar Zuid-Europa
Dat luidt het advies van alle kanten, omdat hier in Nederland de hoge luchtvochtigheid de gigantische boosdoener blijkt te zijn. Sorry, maar ik vind het maar Niks (met een hoofdletter) om het klimáát aan te wijzen als spelbreker (Dat is net als… een paperclip die boos is omdat hij met papier moet samenwerken of… een watermeloen met een allergie voor water?).Maar geen haar op mijn hoofd die ook maar denkt aan het verlaten van onze mooie, nieuwe woning. Dus er zit niks anders op dan op zulke momenten álle tips uit de kast te halen (want wat werkt er nou precies dan?) en alles toe te passen als een malle, als iets de pijn verzacht is dat al winst! In een warm bad, een kruikje, infrarood, pijnstillers, ontspannende activiteiten, zon vangen, bewegen en vooral het ritme aanhouden hebben op mij een positief effect. Niet dat het 100% waterdicht is (ik ben immers geen regenjas), maar het heeft wel voelbaar resultaat. You can’t have a rainbow without a little rain!
Blijven bewegen
Door het verhuizen is het extra bewegen en sporten naar de achtergrond verdwenen, de verhuizing zelf was natuurlijk al ontzettend intensief. Maar nu is het tijd om weer lekker aan de slag te gaan en aan die conditie (en bikini body please) te werken. Ik ga het hardlopen weer oppakken, maar dan in een rustig en opbouwend tempo (nee, ik ga mij nog even niet inschrijven voor een marathon no worries mam!). Én ik was na de verhuizing van plan om te gaan fietsen naar werk deze zomer (8km verderop). Zo kan ik elke dag lekker wakker worden met frisse lucht, extra beweging en de werkdag ook weer sportief afsluiten. Ik wil ook heel graag deze zomer lange fietstochten maken om de omgeving beter te leren kennen en dat stond ook op mijn zomerse bucket list alleen ontbrak een essentieel item: een fiets! Zo leuk en qua timing kon het niet beter, ik bleef met Jord leuke aanbiedingen zoeken voor fietsen maar we waren nog niet de juiste tegengekomen. De postbode stond deze week opeens met het állergrootste pakket dat ik ooit per post heb ontvangen op de stoep: een geweldige fiets van Fietsenopfietsen.nl! Het was wel een DIY fiets, maar gelukkig waren daar helden Stephen en Jord om mijn omafiets Frits (niet alleen mijn plantjes krijgen een naam…) in elkaar te zetten, dankjewel mannen! Ik kan mijn ogen nog steeds niet geloven en ik had gelijk zin om naar al mijn vriendinnen te fietsen. Dat idee staat dus nu ook op mijn lijstje, wie mij langer kent dan vandaag weet dat het niet bij een idee blijft haha… Can’t wait en ik ben blij als een klein kind! Er komt gauw een update over mijn eerste tocht online voel ik…
Frits moet nog wel een beetje gepimpt worden met vrolijke bloemetjes en een mandje. Kortom, ik ga flink aan de slag, blijf lekker bewegen en elke dag is het aankijken wat mij zal brengen. Maar dat geldt voor iedereen, dus daar ben ik echt geen uitzondering op. Ik heb meer ups dan downs en mijn agenda is gevuld met geweldige activiteiten, projecten en gezellige afspraken. Een paar jaar geleden werd ik nog vergeleken met een kasplantje, nu kan ik tijdens een terugval (weliswaar op een iets lager pitje, maar toch) het dagelijkse – werken, huishouden, met vrienden en familie afspreken, bloggen – blijven doen. Wie had dat ooit gedacht? En natuurlijk, het is soms doorbijten daar zal ik eerlijk over zijn, maar ik ben tegelijkertijd echt een lucky bastard. De geluksmomenten vliegen mij om de oren en daar ben ik erg dankbaar voor. Het beste medicijn? De slappe lach van mijn vrienden en familie!
Heb jij nog een leuke fietstip voor tochtjes in de omgeving van Utrecht? Wie weet neem ik binnenkort een kijkje!
Liefs Dagmar
Follow me on Facebook ♧ Bloglovin ♧ Twitter
