Blog

Column – Ik háát vliegen


Een vliegenmepper lost mijn probleem – het haten van vliegen – niet op. Lopend door een claustrofobische tunnel zeg ik in stilte iedereen vaarwel. Al ben ik laatst tot de conclusie gekomen dat – wanneer je vliegtuig eenmaal mocht neerstorten – je niet echt de tijd hebt om iedereen te bedanken die iets heeft toegevoegd aan je leven. Zonde! Om te voorkomen dat ik dan toch nog iemand in blinde paniek vergeet doe ik dit ritueel dus altijd vooraf. Hierbij loop ik het risico dat ik dit bij elke vlucht weer opnieuw mag doen, aangezien de kans op het neerstorten kleiner is dan de kans dat Miley Cyrus en  Piet Paulusma op een dag trouwen. Dit lijkt mij bijzaak.

Eenmaal in het vliegtuig neem ik plaats bij een raampje en probeer ik pure zelfvertrouwen en kalmte uit te stralen, waarbij mijn ogen ondertussen heen en weer schieten om te kijken waar de dichtstbijzijnde exitlampjes knipperen. Ik bestudeer als vanzelfsprekend of de evacuatieplannen nog zijn gewijzigd en check of ik ook een zwemvest onder mijn stoel heb zitten, waarbij ik wel graag even wil melden dat ik een parachute praktischer vind. Terwijl het vliegtuig netjes opstijgt zonder loopings te maken (ik wijs De Efteling als inspiratiebron/schuldige van mijn grootste nachtmerrie aan) en rare bochtjes maakt Er zijn toch geen rotondes hier?! beloof ik plechtig mijn leven te beteren als we veilig weer aankomen op plaats van bestemming. Ik probeer mij de pagina van de Quest te herinneren waarin uitgelegd stond hoe zo’n  vliegtuig in de lucht kan blijven hangen met aan boord ál die kilo’s (ik heb een week lang minder chips gegeten ter compensatie van de extra paar schoenen in de koffer, zou het helpen?). Mijn hersenen draaien op volle toeren, als de motoren dat ook maar blijven doen…

Zonder dat de motoren vlam vatten en de vleugels spontaan afbreken, vervagen langzaamaan de mensen, huizen en steden onder ons en maken zij plaats voor de slagroommassa aan wolken. Of mag ik de wolken ook suikerspinnen noemen? Gelukkig komt daar al de stewardess met kleffe broodjes aan. Of ik misschien ook interesse heb in een modelvliegtuigje met een waarde van een maand boodschappen. Of dat mijn voorkeur meer uitgaat naar een lot van de loterij Is het niet al een wonder als we weer landen? of toch misschien het peperdure horloge Om af te tellen wanneer ik word bevrijd uit deze kist?. Ik bedank vriendelijk en kauw stevig door op het inmiddels verlepte kauwgompje dat deze vlucht in ieder geval niet gaat overleven. De uiteraard aanwezige turbulentie zorgt ervoor dat mijn gezicht al snel de kleur groen aanneemt, terwijl de piloot vrolijk begint te babbelen door de intercom dat we ‘slechts’ op ACHT. KILOMETER. hoogte vliegen. Ondanks deze comfortabele *kucht een paar keer subtiel* manier van reizen val ik met een verre weg van gerust hart uiteindelijk in slaap.

Ik word wakker van een zachte plof en het vliegtuig heeft voor mij op wonderbaarlijk snelle wijze de grond weten te bereiken. In gedachten (!) klap en joel ik met de schaamteloze medepassagiers mee uit dankbaarheid, opluchting of een combinatie hiervan. Ik voel dat mijn ademhaling na deze twee uur durende vlucht eindelijk weer redelijk stabiel is geworden (lees: mijn borstkas gaat op een neer alsof ik de marathon heb gelopen ) en mijn schouders ontspannen zich langzaamaan. De zuurstofmaskers en zwemvesten waren ook voor deze vlucht gelukkig overbodig en al mijn schietgebedjes hebben weer uitstekend werk verricht. Blij met alle vastigheid onder mijn voeten sta ik weer met beide benen op de grond en natuurlijk heb ik nu die bak met Ben & Jerry ijs meer dan verdiend. En al die goede voornemens om mijn leven te beteren? Die bewaar ik ter inspiratie voor januari. Ciao!

P.s. Deze column heb ik geschreven na de citytrip in Barcelona met lieve Anne. En ja, ik heb vliegangst.  En ik heb al 200 keer gevlogen. Toch stap ik elke keer weer in, omdat het eenmaal sneller gaat dan zwemmen en ik denk ik een grotere hekel heb aan waterplantjes die aan je voet blijven bungelen ♥

Liefs Dagmar

Follow me on Facebook ♧ Bloglovin ♧ Twitter ♧ Instagram ♧ Youtube

Let's grow

Nieuwsbrief

Verlang je naar meer energie, balans en verbinding met jezelf? Schrijf je gratis in voor ExpediChi en groei in de richting die goed voel voor jou. Geniet maandelijks van inspirerende opdrachten, inzichten en groeitips voor jou én jouw business. Als cadeau ontvang je de gids Ondernemen op jouw voorwaarden.