Het is ongelooflijk maar waar; wij genieten al 3,5 jaar van onze lieve zoon Lucas. Met veel liefde en plezier hebben we de afgelopen jaren mooie herinneringen gecreëerd en daar gaan er nog oneindig veel bijkomen. We hebben zoveel zin in de toekomst! En wat is Lucas gegroeid! Letterlijk en figuurlijk, hij is erg groot geworden en past maatje 98 nog maar net. De wereld stond behoorlijk op zijn kop voor hem het afgelopen half jaar. Ik werd ronder en ronder en na héél lang wachten (zijn woorden haha) was daar eindelijk zijn broertje Simon. En die rol van grote broer vervult Lucas met veel liefde en enthousiasme. Natuurlijk was het even wennen in het begin dat het qua aandacht iets anders kan verlopen, maar vanaf de eerste dag hoorde Simon er ‘gewoon’ bij vond Lucas. De speciale band tussen de broertjes zorgt regelmatig voor smeltmomenten. Ook zijn de praatjes van Lucas erg grappig en gevat. We zijn erg trots op onze oudste zoon en genieten volop van deze peuterfase. Lees je mee?
De grappige uitspraken zijn niet meer op twee handen te tellen. Zo stonden we bij de bouwplaats en kwam er een medewerker op ons af. Tegen Lucas zei hij dat er allemaal graafmachines op de bouwplaats stonden, waarop Lucas antwoordde: ”Maar meneer, dat is niet helemaal waar. Dat daar is een bulldozer en daar staat een hijskraan. En links ziet u een wals en daar rechts staat de enige graafmachine op deze bouwplaats. Neemt u er morgen meer mee?’. Het gezicht van die meneer was goud waard. En toen er toch nog lekkere koekjes in de kast bleken te liggen zei Lucas: ‘Wát een opluchting, maar we moeten binnenkort alsnog naar de winkel mam’. Probeer op zulke momenten maar je gezicht in de plooi te houden, echt genieten dit lieve kereltje. In de categorie bijzondere praatjes: Lucas speelde met een meisje in de speeltuin en ze was die ochtend grote zus geworden. Zegt Lucas tegen dat meisje: ‘Ik heb ook een broertje, baby Simon is echt lief. Mama krijgt niet nog een baby hoor, want nu vind ik het tenminste lekker overzichtelijk”. Heerlijk om een beetje mee te krijgen wat hij denkt en naar zijn praatjes te luisteren.
Zijn vocabulaire is misschien verrassend voor een peuter, maar we vinden het minstens zo belangrijk dat hij lekker kan genieten van spelletjes, stoeien, bouwen, knutselen, hutten maken, het buitenleven, boekjes lezen, kleuren en spelen met andere kindjes. Niets moet, alles mag in zijn eigen tempo. We doen lekker gek, ondernemen leuke activiteiten en maken er elke dag wat leuks van met wat we kunnen. De energie van Lucas werkt erg aanstekelijk en hij kan mij als geen ander motiveren om ergens voor te gaan. Lucas leert ons waardevolle lessen, geeft kracht en is een doorzetter. Hij gaat uitdagingen niet uit de weg en is nieuwsgierig en creatief aangelegd. Hij zit lekker in zijn vel en kan iets goed kopiëren door te observeren, waardoor hij snel sprongen maakt. Simon boft met zo’n lieve grote broer, want Lucas zorgt goed voor hem en kijkt altijd naar hem om. Andersom is het ook feest, want zodra Simon Lucas heeft gespot verschijnt er een grote glimlach op zijn gezicht.
Ik beviel van Simon toen we in lockdown gingen. Alle activiteiten die we voor en met Lucas hadden bedacht, vielen opeens weg. Toch voelden we ons heel rijk; we hadden elkaar, een goede gezondheid, een veilig huis en veel liefde. We hebben als gezin van vier hele bijzondere eerste weken mogen ervaren en deze tijd heeft ons sterker gemaakt dan ooit. We genieten nog meer van grote en kleine geluksmomenten en vooral van elkaar. We hebben elkaar bovendien nog beter leren kennen en konden extra genieten van de ontwikkelingen die Lucas heeft doorgemaakt. De sprongen waren bijna niet bij te houden en we zijn hartstikke trots op de manier waarop Lucas met al deze veranderingen is omgegaan. Deze peuterfase is heus niet altijd gemakkelijk, maar die momenten mogen er ook zijn. Bovendien vallen deze in het niet bij al die prachtige uitspraken, bijdehante opmerkingen, gekke dansjes en gezellige dagelijkse belevenissen. Geloof mij; geen dag is saai met deze schat van 3,5 jaar.
Het voelt erg onwerkelijk dat Lucas over een half jaar naar de basisschool zal gaan, maar hij is er klaar voor. Van zindelijk tot zelf aan- en uitkleden, praatjes voor tien, een fijne motoriek, creatieve en speelse buien en zorgzame momenten; hij groeit waar je bijstaat. We zijn dankbaar dat we zijn ouders mogen zijn en zullen hem altijd steunen en versterken waar we kunnen. En voor nu; blijf nog maar even klein, lief vriendje. Wat een groot geluk en rijkdom in de puurste vorm om samen te zijn.
Veel liefs, Dagmar
