Lucas is nu ruim 8 maanden en slaapt en eet goed, beweegt volop en hij is een heerlijk vrolijk mannetje. We boffen dat we zijn ouders mogen zijn! We kennen elkaar inmiddels door en door en hebben een bijzondere band met elkaar opgebouwd waar we dagelijks van genieten. Lucas is vanaf het moment dat we hem met hapjes mochten verwennen echt dol op eten, zijn enthousiasme is alleen maar toegenomen. Zijn interesse voor de fles gaat naar de achtergrond en zijn nieuwsgierigheid is verplaatst naar het proeven van verschillende hapjes. Lucas is een kind die met een glimlach aan de eettafel zit, maar hoe hebben wij dit aangepakt?
Elke ouder wil graag het aller allerbeste voor zijn kindje en past deze liefde voor hem/haar op een andere manier toe. In mijn ogen zit daar geen goed of fout in, als je het maar met goede bedoelingen, liefde en warmte doet. Wij hebben meestal geen bijzondere theorieën achter onze handelingen zitten, we doen vooral wat goed voelt en vertrouwen op onze intuïtie. Juist die intuïtie van een kersverse ouder vind ik zoiets mooi. Opeens krijgt dat gevoel een nieuwe dimensie, als je er maar op durft te varen. Ongetwijfeld slaat met regelmaat de onzekerheid toe, maar dat is ook onderdeel van het ouderschap toch? Bovendien leren we elke dag bij en ook die ervaringen nemen we mee om het beste aan onze kids door te mogen geven, prachtig hoe de natuur in elkaar zit!
Voeding heeft een belangrijk plekje in de opvoeding gekregen, het vormt de basis van de energie die je op een dag kunt verkrijgen en inzetten. We kijken en luisteren naar de signalen die Lucas ons geeft en daar baseren we grotendeels onze keuzes als ouders op. Lucas zit bij ons aan tafel in de Stokke Tripp Trapp (begon in de newborn set, wat erg gezellig was) en is geïnteresseerd in ons eten. We begonnen met de eerste hapjes waar erg fijne stukjes in zaten, inmiddels mag Lucas steeds meer grove stukken eten. Daardoor maakt de fles geleidelijk plaats voor ‘echte’ maaltijden. Van gestoomde groente, pasta, rijst of aardappel met kip, vlees of vis; hij smult ervan. Hij probeert het ook steeds beter zelf te pakken. We leggen bijvoorbeeld een stukje fruit voor hem neer en dat glibbert een beetje weg; zo’n schik heeft Lucas als hij het dan eindelijk te pakken krijgt. Lucas kon steeds beter de zachte stukjes goed eten, daarna boden we langzaamaan grovere stukjes voedsel aan. Ook dat gaat als een speer, maar we blijven altijd bij hem zitten mocht hij zich verslikken. We maken zelf maaltijden klaar met de Philips Avent stomer die ons erg goed bevalt. Ook hebben we potjes achter de hand voor dagen dat het even anders loopt dan gepland. Een combinatie die voor ons fijn voelt en waar Lucas volop van geniet. Lucas is een alles behalve lastige eter en dat vergroot ook het plezier om met elkaar aan tafel te zitten en er samen een gezellige tijd van te maken. Hij ziet ons eten en praten en hij brabbelt in zijn eigen taaltje mee en is door het dolle heen als hij ook een stukje van ons eten mag proeven. Heel gezellig!
Volgens de GGD kan je voor een kind tussen de 7 – 9 maanden ongeveer het schema aanhouden waarin 500 ml melk past als basis (borstvoeding of opvolgmelk waaronder ook de melk voor een bordje pap). Daarnaast kan je als eten een broodmaaltijd, fruithapje en warme maaltijd en eventueel volle yoghurt aanbieden. Natuurlijk is elk kind verschillend én elke dag verloopt anders. Daardoor kan je afwijken van het advies, maar het vormt voor ons een handig houvast om deze richtlijnen grotendeels aan te houden. We merken dat Lucas hier behoefte aan heeft en als ouders doen we er alles aan om hem dit ook aan te kunnen bieden.
In heb veel geleerd van het boek Mag ik nog een hapje? geschreven door Francesca van Berk. Dit praktische handboek voor de culinaire opvoeding van kinderen is met veel passie en plezier geschreven, dat zie je meteen (ik heb een gesigneerd exemplaar waar ik zó zó trots op ben, dank Francesca echt een eer! Je boek staat er stralend bij op mijn keukenkastje). Er zitten niet alleen 120+ recepten in die je een inspiratieboost geven voor elke maaltijd, maar ook achtergrondinformatie over smaakontwikkeling, handige dagmenu’s, hoe je buiten de deur kunt eten met je baby, lekkere tussendoortjes, de lus-ik-nie-fase en veel praktische informatie over suiker en zout en eetplanningen. Je kunt zelfs lezen over bewegen en moestuinieren met je kind. Ik geloof dat Francesca echt een geweldige moeder is met een groot hart voor alle kinderen. Haar inzichten en ervaringen deelt zij op een warme én overtuigende manier. Zoals zij ook zo mooi omschrijft in haar voorwoord: Zolang we eten alleen blijven zien als iets wat moet, kun je kinderen geen goed fundament meegeven voor later. Het gaat niet alleen over ‘voeding om te groeien’, maar ook om plezier aan tafel hebben en genieten van eten. Dit boek is een (eet)feest voor elke ouder én kind, omdat samen eten nog mooier wordt door alle tips die Francesca met ons deelt in Mag ik nog een hapje?. Meer weten over deze must have voor mama’s? Klik hier voor meer informatie.
Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen hoe wij omgaan met deze fase van fles naar hapjes. Heb jij het boek van Francesca al gelezen?
Veel liefs, Dagmar
