Soms moet je jezelf echt even een schop onder de kont geven om op te ruimen. Zelf heb ik dat met het ontspullen. Eens in de zoveel tijd vind ik het heel fijn om te minimaliseren; het huis ontdoen van spullen die we niet langer nodig hebben en/of gebruiken. Ik heb veel geleerd van Marie Kondo op het gebied van ontspullen, maar ook van de beroemde minimalisten Joshua and Ryan. Toch vind ik sommige aspecten van het minimaliseren nog best lastig. Ik deel wel heel enthousiast dat we ermee bezig zijn om meer ruimte te creëren door items weg te doen (denk aan het weggeven of het naar de kringloop brengen voor een tweede thuis), maar ook ik loop soms tegen weerstand aan die ik graag aan je vertel.
Het zijn ‘maar’ spullen…
Yes, dat weet ik heel goed. Het zijn inderdaad ‘maar’ spullen die je wegdoet, maar daar kunnen nog hele bijzondere, hartverwarmende en emotionele herinneringen aan kleven. De spullen doen je misschien aan een bestemming of situatie denken waar je nog niet altijd even gemakkelijk afstand van kunt doen. Of je bent een bepaalde fase ontgroeid. Het loslaten van juist deze items zijn erg lastig vind ik, omdat de spullen niet waardevol zijn als je het uitdrukt in een geldbedrag maar wel emotioneel van waarde zijn. Mij helpt het om juist bij deze items te bedenken of ik nog steeds wel heel blij mag worden van de spullen. Krijg ik er energie van of loop ik erop leeg bij het zien of voelen van het product? Het gaat er voor mij niet om of het groot of klein is, maar dat het nog wel iets mag toevoegen. Op welk gebied dan ook. Zo stelt iedereen natuurlijk persoonlijke eisen aan deze items, maar ik vind het vooral belangrijk om te beseffen welke waarde het dan voor mij heeft en of ik daar iets mee kan. Kan ik er niets meer mee, dan is het tijd om het item los te laten.
Items die nog goed / mooi / bruikbaar zijn opruimen
Items die nog in goede staat zijn (misschien heb je wel een kledingstuk in de kast hangen met het prijskaartje er nog aan?) opruimen en weg doen. Dat vind ik ook erg lastig om te doen. Ik heb de producten immers met een doel gekocht en aangeschaft, dan is het toch erg moeilijk om jezelf te confronteren met het idee dat het overbodig is gebleken. Zonde als het ongebruikt blijft in mijn ogen, het idee dat het een tweede thuis krijgt vind ik veel prettiger. Daarom kijken we altijd voordat we iets weg doen of het nog te gebruiken is, zodat we het betreffende product kunnen weggeven, verkopen of naar de kringloop kunnen brengen. Het is moeilijk om het item weg te doen, maar het geeft een voldaan gevoel als iemand anders er plezier door mag beleven.
‘Ik heb product X vast op een dag nodig voor <noemt historisch moment>’
Hoe waarschijnlijk is het dat deze situatie zich (nog een keer) voor gaat doen? En ga je dit product dan op dat moment nodig hebben of is het vervangbaar? Ik kan veel items opnoemen waarbij ik zelf om mijn bijzondere argumenten moest lachen om het product toch te kunnen behouden. Met mijzelf maakte ik vervolgens een afspraak om die producten in een doos te plaatsen met een datum erop. Had ik de doos niet geopend en de inhoud niet nodig gehad na het verlopen van deze datum, dan ging de doos rechtstreeks naar de kringloop. Ja, daar is wel een beetje discipline voor nodig, maar je komt er wel echt achter hoe onnozel sommige spullen kunnen zijn. En dat je echt dacht de items op een dag nodig te hebben; daar leer je alleen maar van.
Ik vind het heel fijn om te ontspullen (ik doe in oktober mee met de opruimchallenge) en items te verwijderen uit onze ruimtes in huis. Het voelt lichter en het geeft veel voldoening. Toch vind ik niet alles aan het opruimen en minimaliseren makkelijk en ik vind het belangrijk om ook deze kant te delen. Gelukkig spaar ik geen spullen, maar liever momenten. Ik hoop dat de rust en ruimte daarvoor altijd mag blijven.
Ben jij een verzamelaar of vind je ontspullen / minimaliseren fijn? Waar loop jij tegenaan in dit proces?
Veel liefs, Dagmar
Follow me on Facebook ☆ Bloglovin ☆ Twitter
