Ken je dat gevoel? Dat je je afvraagt waarom je niet meer van het moment hebt genoten, toen het er nog wel was? Dat je heimwee hebt naar toen je het zo vanzelfsprekend vond? Een krachtig motto, maar moeilijk na te streven: Enjoy the little things in life. Het zijn woorden die je makkelijk uitspreekt of deelt, maar de praktijk is een stukje lastiger. Want het is eenmaal niet vanzelfsprekend dat je lichtpuntjes of geluksmomenten ziet. Soms moet je er flink naar zoeken en ervan genieten is de volgende stap. Geniet jij van de lichtpuntjes om je heen?
Ik was een lange tijd niet bewust bezig met dankbaarheid, beschouwde veel als vanzelfsprekend en kon de kleine momentjes niet echt waarderen. Er veranderde veel toen ik ernstig ziek werd, ‘het gewone’ was niet meer zo bereikbaar als het was en toen werd ik mij eigenlijk pas bewust van de rijkdom waar ik eerder wel over beschikte. En met rijkdom doel ik niet op de bankrekening, maar op liefde, warmte en een goede gezondheid. De basis was onzeker en de fundering bevatte flinke scheuren. Zouden deze op een dag kunnen helen? Gek eigenlijk, dat je er bewuster van wordt als je het niet meer hebt. Dat je eigenlijk pas door hebt wat je mist, als het er niet meer is. Om een lichter voorbeeld te noemen: als je verkouden bent, dan ben je je ervan bewust dat je weerstand minder is terwijl je niet elke dag benoemt dat het fijn is als je nergens last van hebt. Je merkt amper op als de verkoudheid over is, je baalt voornamelijk als een stekker als je het wel hebt.
Enjoy the little things in life. De kleine momenten en ervaringen maken dat je groots het leven beleeft. De warme zonnestralen op je huid, een vlindertje dat voorbij vliegt, het proeven van lekker eten, een fijne wandeling, een momentje voor jezelf in een volle agenda vinden, een favoriet jurkje dat je aan kunt trekken, een warm bed waar je in kunt duiken na een intensieve dag, lachen met vrienden, het ontdekken van een nieuwe stad, een verse bos bloemen… Je wordt door lichtpuntjes omringd en het zijn stuk voor stuk wonderen die je mág bewonderen. En nee, deze zal je niet elke dag zien, want het leven bestaat niet alleen uit goudkleurige momenten, gelach en geluk. Ook ik ben er echt niet altijd een held in. Er zijn namelijk ook dagen met een bitter smaakje die je liever wist of hoopt dat ze voorbij vliegen. Of dagen die vollopen van de pijn of het verdriet. Of zo’n dag dat je niet weet waarom je even niet lekker in je vel zit, maar alles gewoon even niet oké is. Ook die dagen horen erbij. Maar weet dat je ook op die dagen lichtpuntjes om je heen hebt, misschien lukt het je om er heel eventjes op te focussen. Door je te focussen op wat wel gaat verleg je je aandacht. Alles wat je aandacht geeft, groeit.
Lichtpuntjes.
Soms zijn ze groot soms zijn ze klein, je hoeft ze niet te zoeken je kunt er ook één zijn.
Liefs, Dagmar
Follow me on Facebook ♧ Bloglovin ♧ Twitter
