Blog

Zwanger ondanks Fibromyalgie en CVS


Chronische beperkingen en de zwangerschap. Dagelijks ontvang ik hier vragen over en dat begrijp ik ontzettend goed. Met de persoonlijke ervaringen op het gebied van Fibromyalgie en CVS is het helaas niet vanzelfsprekend om zwanger te worden en moet je toch extra nadenken over de verschillende consequenties die een zwangerschap met zich mee kan brengen. Mijn eerste tip? Praat heel goed over de kinderwens met elkaar. Of je nu een chronische beperking hebt of niet, het is in élke situatie belangrijk om op dezelfde golflengte te zitten wat betreft de mogelijke scenario’s, de verwachtingen (wanneer en hoeveel kids bijvoorbeeld) en hoe je het ouderschap voor je ziet en vooral hoe je dit in de praktijk zou willen brengen. Ik vertel je meer over mijn zwangerschap en de gevolgen van een chronische beperking. 

Allereerst wil ik heel graag beginnen met het feit dat iedereen een chronische beperking anders kan ervaren, al heb je dezelfde symptomen en klachten of zelfs dezelfde ‘stempel’ opgekregen. Lichamelijk en mentaal kan iedereen daarom ook Fibromyalgie en CVS op een andere manier beleven, de kans is groot dat de klachten die iemand voelt kunnen verschillen van hoe ik het nu ervaar. Ook een zwangerschap pakt voor iedereen heel persoonlijk en anders uit, zelden hoor je dezelfde verhalen en ervaringen; we zijn allemaal ontzettend verschillend en het is goed om ons hiervan bewust te zijn. Bij dit artikel gaat het er niet om hoe zwaar of heftig een klacht wordt ervaren, relevant is dat een zwangerschap lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is en ik vertel je heel graag meer over onze ervaringen tot nu toe en voor welke keuzes we hebben gestaan vanwege mijn gezondheid.

Twijfels en onzekerheid
Kan ik zwanger worden? En kan mijn lichaam de zwangerschap aan en ons kindje alles geven om het goed te laten groeien? Staan Fibromyalgie en CVS de ontwikkeling van de kleine niet in de weg? En zullen de klachten verergeren? Kan ik dan nog wel blijven werken of is dat niet meer haalbaar? En welke financiële consequenties zal het hebben als werk op een lager pitje moet? Hoe zal ik de zorg ervaren, is het niet te zwaar en ingrijpend als mijn klachten aanhouden? En wordt Jord straks extra belast met de opvoeding? Welke rol kan ik als moeder dan vervullen? Allemaal vragen die regelmatig door mijn hoofd spookten voorafgaand de zwangerschap. Deze vragen staan los van de onzekerheden die elke vrouw wellicht wel met zich mee zal dragen, bijvoorbeeld of je samen wel een kindje kunt verwachten en jullie vruchtbaar zijn. Ook ik was behoorlijk onzeker en twijfelde continu of het voor ons wel mogelijk was om op een dag ouders te mogen worden, wat een grote wens van ons was. Bij de koop van onze woning hadden we al heel bewust nagedacht over de kinderkamer en bij het aanleggen van zowel de voor- als achtertuin werd al praktisch nagedacht of het kindvriendelijk was. Zoals Jord het zo vrolijk een jaar geleden formuleerde: de kinderwagen moet wel makkelijk door jou bij de voordeur worden gereden. En daarom kozen we voor een dubbele tegel met een gladder reliëf. Bewuste keuzes, waar we al in een vroeg stadium aan hebben gedacht omdat een kinderwens eenmaal vraagt om wat praktische aanpassingen waar nodig.

Fibromyalgie en CVS
Het hebben van Fibromyalgie en CVS speelt niet langer de hoofdrol in mijn leven, al hebben deze beperkingen dat jarenlang wel gedaan. Zowel lichamelijk als mentaal voelde ik mijzelf heel langzaam (en dan heb ik het echt over een herstelperiode van jaren) beter worden totdat ik opeens besefte dat ik het leven mag leiden zoals leeftijdsgenoten dat eigenlijk ook doen. Inclusief chronische pijn en regelmatig extra vermoeidheid, maar het overheerste niet meer mijn levensstijl. Ik kon grotendeels alle wensen vervullen die op ons pad waren gekomen en had opeens een toekomst. Waar ik eerder niet na kon denken over hoe morgen eruit zou zien, kan ik nu dromen en plannen maken. Lichamelijk kon ik steeds meer aan en ik werkte bewust toe naar het moment dat mijn lichaam sterk genoeg zou kunnen worden. Waar ik eerst mijzelf niet kon aankleden omdat mijn lichaam daar niet sterk genoeg voor was, liep ik vijf jaar later de 10 kilometer tijdens We Run Amsterdam (eh ja ik kan het zelf ook nog echt niet geloven. Wonderen bestaan!). Wat ik deed? Keer op keer mijn grenzen verleggen, al was het met kleine stapjes vooruit en met regelmatig hard vallen en toch weer opkrabbelen. Dagelijks ervaar ik nog wel klachten, vooral die pijn is lastig omdat ik bij een toename van klachten merk dat het invloed heeft op hoe ik handel en mij gedraag. Ik ben bijvoorbeeld kwetsbaarder, heel gevoelig, kan minder hebben en ben behoorlijk prikkelbaar; niet de Dagmar die ik wil zijn. Maar over het algemeen kan ik echt steeds meer aan, krijg ik minder frequent terugvallen en heb ik er alles aan gedaan om de afgelopen jaren zowel lichamelijk als mentaal een sterker, bewuster en krachtiger persoon te worden ondanks de chronische beperkingen.

Onze kinderwens
Ik schoof nooit onder stoelen of banken dat ik graag moeder zou willen worden. Ook Jord beschikte over deze kinderwens en samen droomden we weg van ons gezinnetje. Een lief dochtertje of zoontje dat we vol warmte, liefde en fijne momenten mogen laten opgroeien en grootbrengen; dat was onze droom waar we heel graag naartoe wouden werken. Als ouders to be, mentaal en lichamelijk. En door de chronische beperkingen ging dit gepaard met wellicht meer gesprekken over mogelijke gevolgen en consequenties dan iemand die dat niet heeft, al kan ik dat niet beoordelen omdat ik alleen uit mijn eigen ervaringen kan putten. Zo heb ik in overleg met verschillende doktoren gepraat over de zwangerschap in combinatie met Fibromyalgie en CVS. Zij waren er unaniem over eens dat het heus niet onmogelijk is, maar het vraagt soms om wat aanpassingen om het dagelijkse makkelijker te maken. De zwangerschap kon heftiger, zwaar en moeizamer verlopen, maar niemand die dit met zekerheid kon vaststellen. Alleen bij de bevalling kwam een complicatie om het hoekje kijken vanwege continu aangespannen spieren en het moeilijk kunnen ontspannen, maar ook hiervoor zijn verschillende oplossingen mogelijk. En zij gaven ons de tip mee om ook na te denken over een leeftijdsindicatie waarop wij graag een kindje zouden willen verwachten, omdat de herstelperiode regelmatig langer en intenser wordt ervaart. Als je wat ouder bent en graag een kindje zou willen en deze klachten ervaart, is het handig om hiervan op de hoogte te zijn. Toch werd vooral benadrukt: een zwangerschap is heel persoonlijk en verloopt bij iedereen anders. Net als het hebben van Fibromyalgie en CVS ook anders worden ervaren. Wij namen alle tips en informatie aan en praatten regelmatig met elkaar over de mogelijkheden en hoe dankbaar we zouden zijn als een kleine ons leven zou mogen verrijken. Want zo voelt het voor ons: rijkdom in de puurste vorm en het allermooiste cadeau dat we mogen ontvangen.

En hoe ervaren we de zwangerschap tot nu toe?
Ik mag namens Jord en mij spreken, al zal Jord in een ander artikel meer vertellen over zijn ervaringen als papa in spé, dat al onze verwachtingen (Letterlijk! #mesofunny #sorrynotsorry) echt zijn overtroffen. Zwanger worden brengt natuurlijk heel veel ongerustheid en onvoorspelbaarheid met zich mee; of je nu een gezond lichaam hebt of bepaalde klachten ervaart. We hebben echt het geluk dat we heel snel de bevestiging mochten krijgen dat ik zwanger kon raken én dat mijn lichaam alle klachten in één keer overboord heeft gegooid. Echt waar, zelfs de verloskundige wenste iedereen zo’n begin van de zwangerschap toe zoals ik deze had. Beste compliment ever! Wat dat betreft hebben we dus echt een vliegende start gemaakt en ik bloeide zelfs helemaal op,  omdat de pijn opeens wegviel. Dat kan gebeuren als je ook klachten van Fibromyalgie ervaart, omdat bepaalde hormonen in je lichaam de pijn tijdelijk of voor altijd naar de achtergrond drukken. Dit gaat heel natuurlijk, je hebt het nodig als je als vrouw gaat bevallen en zo kan ook de pijn van Fibromyalgie (tijdelijk) vervallen. We duimen nu dat het voor altijd weg zal blijven, maar elke dag voelt al als een cadeautje nu zonder klachten en dat is al ultiem genieten. Het genieten van de zwangerschap gaat ons daarom ook extra goed af, het is zo’n bijzondere ervaring om daadwerkelijk pijnvrij te zijn. Ik voel mij daardoor veel beter dan voor de zwangerschap en dat is echt uniek.

We hadden ons ingesteld op een fysiek en mentaal uitputtende en zware periode die erg pittig zou zijn (afkloppen!). Dat alles extra veel moeite, kracht en inspanning zou kosten en dat we samen alles moesten geven wat we in huis hadden om het tot een goed einde te brengen. En dat het dan nu zo meevalt is echt fantastisch waardoor we extra dankbaar zijn met de kleine opkomst. We kunnen ons geluk niet op en hopen natuurlijk dat het zo goed zal blijven gaan, maar dat heeft niemand in de hand. Inmiddels weten we dat we een zoontje mogen verwachten en is hij nu al echt een lichtpuntje voor ons. We focussen ons heel graag samen op het positieve en ons geluk is letterlijk verdubbeld. Wel hebben we lang naar dit punt toegewerkt om op zowel een lichamelijke als mentale (en financiële) manier er zo goed mogelijk voor te staan om ook in de meest mogelijke doemscenario’s er met z’n drieën uit te mogen komen. En dat we nu midden in dit prachtige avontuur zijn beland is het allermooiste cadeau!

Elke dag dat het goed gaat wordt met open armen door ons ontvangen en we zijn heel blij dat we eind dit jaar onze kleine mogen verwelkomen. Wij kunnen niet wachten op ons kleine, grote geluk!

Veel liefs, Dagmar

Follow me on Facebook ☆ Bloglovin ☆ Twitter ☆ Instagram ☆ Youtube

Let's grow

Nieuwsbrief

Verlang je naar meer energie, balans en verbinding met jezelf? Schrijf je gratis in voor ExpediChi en groei in de richting die goed voel voor jou. Geniet maandelijks van inspirerende opdrachten, inzichten en groeitips voor jou én jouw business. Als cadeau ontvang je de gids Ondernemen op jouw voorwaarden.