Blog

5 X Wat ik mis aan de zwangerschap

De zwangerschap is voorbij, de kleine is bij ons en we genieten met volle teugen van deze bijzondere tijd samen. We leren elkaar elke dag een beetje beter kennen en het moederschap overtreft al onze verwachtingen. Laat de mama clichés maar komen, want onze harten stromen over van de liefde voor onze kleine en voor we het weten praten we helemaal mee met dat de tijd eenmaal zo snel gaat, hij gauw groot wordt etc. Maar wat mis ik eigenlijk aan de zwangerschap nu hij bij ons is?

De schopjes – Natuurlijk mis ik de gezellige schopjes en bewegingen in mijn buik. Het was zo bijzonder om dit te mogen voelen! In het begin was het echt iets wat je samen mocht beleven, alleen jij en de kleine. Vervolgens krijgt ook je partner steeds meer mee van de bewegingen en ten slotte zien ook anderen je buik bewegen en kunnen zij meegenieten. Het voelde gezellig, mooi, geruststellend, moederlijk en vooral liefdevol om de steeds groter wordende bewegingen te mogen ervaren. Ja, die gezelligheid en fijne momentjes van de kleine in de buik mis ik wel hoor!

De vrouwelijke rondingen – Het lichaam van een zwangere is prachtig. Ik wist echt niet dat een lichaam zo kon veranderen in deze fase maar de natuur heeft dat geweldig geregeld. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het groeiende buikje, echt genieten. Ja, die vrouwelijke rondingen waren heel mooi – alleen niet altijd even praktisch door de hoeveelheid extra kilo’s – en zorgden voor een extra glow. Als zwangere straal je op een manier die niemand goed kan verwoorden.

De groei van koppel naar ouders – Ik vond het heel erg mooi hoe we gedurende de zwangerschap als man en vrouw zijn gegroeid naar papa en mama. We zijn ouders geworden, maar dit gebeurde niet als in een bevalling van de ene dag op de andere dag. We hebben veel gepraat, kanten van elkaar ontdekt die we eerder niet kenden en hebben zelf ook de nodige sprongen gemaakt om de ouders te worden die we nu zijn. Dat proces vond ik heel bijzonder en daar denk ik met veel mooie herinneringen aan terug.

Het liefdevol dragen van leven – Het idee dat je een kleine mag dragen en dat hij in jouw lichaam groeit, onder je hart… De tranen schieten weer in mijn ogen als ik denk aan het idee dat hij mijn hart van binnenuit heeft horen kloppen en dat we zoveel bijzondere momenten samen al hebben gedeeld. Denk aan de openingsdans, mijn boeklancering, de honeymoon… Stiekem al lekker samen. Liefde!

Samen fantaseren – Over het karakter van de kleine, zijn uitstraling, hoe anderen zijn naam zouden uitspreken, zijn persoonlijkheid, hoe de kleertjes hem zouden staan, wat hij van de kamer vindt, hoe hij gaat slapen, zijn eerste geluidjes… We konden uren praten over de kleine en ons een voorstelling maken bij hoe hij zou kunnen worden, maar dit alles tot een bepaalde hoogte. Want stiekem weet je ondertussen heel goed: eigenlijk heb je geen idee. Samen fantaseren voelde heerlijk, maar de werkelijkheid is zoveel mooier!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de zwangerschap een prachtige, bijzondere en speciale fase vond, maar dat deze tijd niet te vergelijken is met nu: de verrijkende periode dat onze kleine bij ons is. Nu hij geboren is en we trotse ouders zijn, vergeet ik de zwangerschap niet, maar ben ik dolgelukkig dat we samen een gezin vormen en dat we de liefde en warmte met elkaar mogen delen en vieren. Want die stapelde zich gedurende de zwangerschap zo op dat we nu met een overload zitten voor onze kleine man. Ons lichtpuntje voor altijd ☆

Wat zou jij zeker missen na een zwangerschap?

Liefs, Dagmar

Follow me on Facebook ☆ Bloglovin ☆ Twitter ☆ Instagram ☆ Youtube

Let's grow

Nieuwsbrief

Verlang je naar meer energie, balans en verbinding met jezelf? Schrijf je gratis in voor ExpediChi en groei in de richting die goed voel voor jou. Geniet maandelijks van inspirerende opdrachten, inzichten en groeitips voor jou én jouw business. Als cadeau ontvang je de gids Ondernemen op jouw voorwaarden.