De Nike’s We Run Amsterdam op 16 mei was een avond om nooit meer te vergeten. Na maanden trainen en onderaan de ladder te beginnen letterlijk opklimmen en sprongen maken om de finish van 10km te mogen halen. Wát een kick gaf het om dit te mogen halen, ge-wel-dig! De beelden flitsten nog lang door mijn hoofd, maar het wordt ook tijd voor een nieuwe uitdaging! What’s next?
Wat ik wil gaan doen, nu ik We Run Amsterdam heb uitgelopen wordt mij regelmatig gevraagd. En tot aan 16 mei leefde ik ook zodanig naar de run toe dat ik niet had nagedacht wat ik zou gaan ondernemen als het achter de rug is! Een lastige beslissing om te bepalen wat de volgende uitdaging zal worden vond ik het wel, want wat is verstandig en realistisch? Ik ben niet zo’n held in sporten zonder extra motivatie om een bepaalde fysieke sprong te mogen zien, vandaar dat de zoektocht sneller begon dan ik dacht.
Hardlopen is een sport die mij zoveel beter bleek te liggen dan ik in eerste instantie dacht, waardoor het erg goed blijft voelen. Ik dacht bijvoorbeeld dat Kayla (helemaal hot onder bloggers) ook helemaal het einde voor mij zou zijn en ik begon al te dromen over een fit en perfecte bikini body, totdat ik merkte dat de intensiteit te hoog voor mij lag. De krachtoefeningen zouden mijn lichaam niet opbouwen, maar eerder afbreken als ik dit tempo vol zou houden, al dacht ik eerst dat het een fantastische manier zou zijn om sterker en fitter te worden. Wat ik wel van deze manier van sporten heb geleerd, is de routine en frequentie te implementeren. Dat sprak mij namelijk wel aan, ook bepaalde oefeningen vond ik erg prettig om te doen in mijn eigen tempo en dat bleek een perfecte match. Semi-Kayla dus voor mij, maar dat voelt een stuk beter én daar bereik je uiteindelijk veel meer mee dan over je eigen grenzen heen te gaan nietwaar?
Omdat het hardlopen mij zo goed is bevallen, ga ik hier zeker mee verder. Lekker m’n gedachtes letterlijk de vrije loop laten, mijn conditie verbeteren en doorzetten. Maar ik ben dus niet zo’n goede loper als er geen sprake is van een doel, een uitdaging. De 10km gaat mij nog niet heel soepel af, al is het voor mij al een eer dat ik het mag halen en bereiken. Om te kiezen voor extra kilometers leek mij daarom niet verstandig, maar sterker worden is mijn nieuwe doel (ondanks het feit dat de Dam tot Damloop mij zo’n te gekke run lijkt! Net als de New York Marathon trouwens…) . Door het uitvoeren van oefeningen voor mijn buik, rug en benen wordt mijn lichaam krachtiger en door ongeveer drie keer per week te blijven hardlopen blijft mijn conditie in tact. Aan het einde van deze zomer of in het najaar wil ik nog graag een wedstrijd lopen van 10km, zo blijft de motivatie om te blijven lopen aanwezig met als doel een PR (haha áltijd de lat ietsiepietsie hoger leggen, doe jij dat ook?). Ik liep nu 1:08 en hoop uiteindelijk toch net iets onder het uur uit te kunnen komen op een dag, maar ik verwacht geen wonderen. En wie weet stap ik binnenkort heel sportief extra vaak op mijn nieuwe fiets, can’t wait!
We gaan eerst verhuizen en ik geloof dat dat inclusief het klussen ook een topsport is. Ik ben er klaar voor, het voelt zo bijzonder om eindelijk sterker te mogen zijn en een betere conditie te hebben. Dat is echt goud waard en onbetaalbaar, ik ben vanaf 0 begonnen en om dan 10km te kunnen hardlopen is echt een eer. Het trainen is niet voor niets geweest en ik kan het nu goed gebruiken, want ik kan zoveel meer hebben! Bij sportieve uitdagingen hoort ook het luisteren naar je lichaam, voldoende ontspanning en goed slapen, eten en drinken. Als de basis goed zit, dan kan je flinke sprongen maken!
Volgend jaar sta ik weer bij de start van We Run Amsterdam. Ben jij er dan ook bij en train je mee? Sport jij graag met een doel voor ogen?
Liefs Dagmar
Follow me on Facebook ♧ Bloglovin ♧ Twitter
