Lucas is 5 maanden oud, we mogen al 5 maanden van hem genieten. Wat een rijkdom, liefde en geluk! Het is onvoorstelbaar snel gegaan, sinds zijn geboorte staat mijn wereld nog steeds (positief!) op z’n kop doordat ik het moederschap ervaar als het allermooiste wat mij ooit is overkomen. Lucas maakt ons leven compleet en dat geeft ons zoveel vreugde dat het amper te verwoorden is en daarom wil ik mij alvast verontschuldigen voor alle clichés die dit artikel rijk is. Op zijn geboortekaartje stond dat hij een lichtpuntje is, dat maakt hij in alle opzichten helemaal waar. Ik vertel je heel graag meer over zijn ritme, voeding en de mooie geluksmomenten samen.
De ontwikkelingen van Lucas
Wat een sprongen kan een kleine toch maken in een relatief korte tijd. Paste Lucas bij zijn geboorte op je onderarm, is het nu al een echt knuffelbeertje met een gewichtje waardoor ik spierballen kweek. Gelukkig gaat het zo geleidelijk dat ik het amper door heb, maar hij vliegt door de kledingmaten heen. Zo zit hij nu in maatje 62/68 en favoriete items doe ik hem dan ook graag vaker aan, want voor je het weet is hij er alweer uitgegroeid. Zoals ik in de intro al schreef, boffen we maar met Lucas. Hij lacht lekker veel, slaapt (sinds ik ben begonnen met werken) van 20:00 tot 08:00 en soms zelfs half negen in de ochtend en is – zoals we hadden verwacht bij onze familie – een genieter wat het eten betreft. Het uitslapen zit bovendien ook in de familie, hij heeft het niet van een vreemde. We zijn nu anderhalve maand bezig met het aanbieden van fruithapjes, omdat we zagen dat hij eraan toe was. Als we aan tafel zaten met z’n drieën, deed hij ook enthousiast zijn mond open en keek hij een beetje verontwaardigd dat er maar niks kwam. We besloten toen maar fruit te geven en vanaf het eerste moment is hij er al dol op, elke variant is welkom en hij vindt alles prima. We moeten opletten dat hij in zijn fanatisme niet de lepel opeet en je moet vooral niet te langzaam met het hapje komen, anders gaat meneer piepen dat je op moet schieten haha. Heerlijk toch? We geven naast de fruithapjes nog gewoon de fles, maar het is een fijne afwisseling voor hem. En natuurlijk is het ook fantastisch dat hij zo goed slaapt, daar knap je als ouder goed van op en zo heb je alle energie om hem overdag aan te bieden waar hij aan toe is. En het is ook niet verkeerd dat je samen nog van de avond kunt genieten en even kunt ontspannen zonder dat je steeds hoeft op te letten en te zorgen. Ja, Lucas heeft de smaak goed te pakken en aan zijn ritme kunnen we heel goed wennen! Lucas lacht naar anderen, is ontspannen en vrolijk op de opvang en wil heel graag niks missen. Hij is dol op andere kindjes en is helemaal fan van Poes. Gelukkig is dit wederzijds en geeft Poes kopjes aan Lucas, terwijl hij probeert Poes te aaien. Echt geweldig om dit contact te zien en we zijn blij dat het zo goed verloopt. We dachten eerst dat Poes wel erg jaloers zou worden, maar prachtig dat ze zo beschermend en betrokken is bij Lucas. Waar Lucas is, is Poes. Behalve als Lucas slaapt natuurlijk, daar ligt echt de grens. Lucas is heerlijk aan het brabbelen, speeltjes aan het vastpakken en kijkt nieuwsgierig rond als hij in de wagen zit. Zijn schaterlach waar hij soms in blijft hangen van de schik is toch wel echt het allerleukste geluid dat ik ooit heb gehoord. Heerlijk!
5 maanden ouders
Lucas kwam 5 maanden geleden op de wereld en ik ben nog steeds heel blij en trots dat het is gelukt om de bevalling op een natuurlijke manier te laten plaatsvinden. Ik kan ook eindelijk zeggen dat ik zo goed als hersteld ben en dat de klachten die ik heb ervaren na de bevalling naar de achtergrond zijn verdwenen. Ik heb er nog maar af en toe last van, maar dat valt in het niet bij hoe het was. Ik ben heel erg dankbaar dat mijn lichaam de zwangerschap en bevalling zo goed heeft doorstaan, het harde werken om mijn lichaam in goede conditie te krijgen en te houden werd beloond met de allerliefste zoon die ik mij maar kon wensen. Het moederschap is dan ook de mooiste rol die ik met alle liefde die ik in mij heb probeer te vervullen. Geloof mij als ik zeg dat het soms flink aanpoten is, ik ook onzeker ben en het moederschap tegelijkertijd als intens en hectisch ervaar. Het is niet voor niets zo’n levensingrijpende verandering en soms rommel je maar wat aan. Één ding staat vast; alles wat ik doe, probeer ik met zorg, aandacht, warmte en liefde aan te pakken naar Lucas toe. Ik geloof erin dat hij nu al heel veel meer meekrijgt dan we denken en de sfeer goed aanvoelt, in mijn ogen verdient hij het allerbeste en niets minder dan dat. Ik kan mij geen leven meer zonder hem voorstellen, hij is echt mijn alles en mijn hart stroomt over van liefde voor hem. Het moederschap overstijgt al mijn verwachtingen en ik heb werkelijk alles voor Lucas over. Ik geniet met volle teugen van zijn aanwezigheid, we vieren de mijlpalen en ervaren zijn sprongen van dichtbij. Misschien ben ik geen perfecte moeder, maar wel een moeder die zielsveel van haar kindje houdt en haar hart volgt wat betreft de opvoeding. Alle tijd probeer ik zo goed mogelijk te investeren in hem, omdat ik nu weet hoe kostbaar leven is. En zijn leven is het allermooiste geschenk ooit.
Nog steeds kijk ik vol verwondering en bewondering toe hoe wonderlijk zijn komst is. 5 maanden geleden waren we getuigen van zijn eerste ademhalingen. Nu horen we zijn schaterlach, zien we zijn vrolijke voetjes trappelen, ruikt hij naar de allerzoetste baby en voel je zijn zachte handjes die jouw vingers omklemmen. Tijdens het schrijven van dit artikel werd ik emotioneler dan ik had gedacht, omdat je er zo bewust bij stilstaat wat je allemaal is overkomen de afgelopen maanden. Het is amper in woorden te vangen en toch heb ik een poging gedaan, omdat ik het bijzonder vind om jullie mee te nemen in deze reis. Lucas zijn levensreis en de reis van ons als verliefd koppel, getrouwd paar en nu ouders. Dankjewel voor het lezen, jouw lieve reacties, het meeleven en de warmte die ik mag ontvangen.
Heel veel liefs,
Dagmar
