Het zit erop. Mijn zwangerschapsverlof is officieel voorbij en ik ga weer aan het werk. We vieren dat Lucas alweer 3 maanden bij ons is en ik kan niet anders dan met een grote glimlach en een piepklein traantje (leugens! Het leek meer op een waterval…) dit artikel schrijven. Natuurlijk zijn alle clichés waar, maar nu ik zelf het moederschap mag ervaren komt het toch op een heel ander niveau binnen. En al win ik drie keer op rij de jackpot: niks overtreft het gevoel van deze rijkdom die ik door mijn twee liefdes van mijn leven mag ervaren. Dankjewel liefste Aniek voor het maken van deze pure familiefoto!
Mijn verlof duurde vier maanden. Het waren de meest intense, ontroerende, hectische, indrukwekkende, verrijkende, leerzame maar boven alles liefdevolle maanden van mijn leven. Ik vond de eerste twee maanden zwaar (lees: heel zwaar) en dat schuif ik niet onder stoelen of banken. De bevalling was lichamelijk en mentaal heftig, ik was uitgeput en wist dat ik alles had gegeven om Lucas op de wereld te zetten. En toen hij op mijn borst lag, fluisterde ik hem toe dat ik onvoorwaardelijk veel van hem hield en ik bedankte hem dat hij ons compleet maakte. Ik vertrouwde hem toe dat ik kogels voor hem zou vangen, dat ik door het vuur zou gaan en bergen zou verplaatsen om hem het allermooiste en gelukkigste leven te bieden dat mogelijk was. Mijn hart zat en zit propvol liefde voor mijn zoon en voor mijn lieve man die geen seconde van mijn zijde week. Ik heb ontzettend van elke seconde van mijn verlof genoten om voor Lucas te mogen zorgen. En ik hoop dat we samen een sterke basis hebben gelegd voor alles wat er in de toekomst op ons pad zal komen. Ook had ik mijn verlof nodig om lichamelijk te herstellen, maar ook om mentaal in deze nieuwe rol als moeder te mogen groeien. De afgelopen drie maanden hebben mij als mens enorm veranderd. Ik kan vol overtuiging zeggen dat mijn leven een nieuwe dimensie heeft gekregen en dat ik mij completer voel dan ooit. Met de komst van Lucas kwam bij mij ook een onuitputtelijke bron van energie waarvoor ik dankbaar gebruik maak om alles te kunnen doen om hem gelukkig te maken. Het moederschap overviel mij al bij de positieve test en is sinds die tijd met de dag toegenomen. Nu al bijna een jaar geleden, hoe bijzonder is dat?
Deze derde maand van Lucas zijn leven verliep zoals je elke ouder toewenst. De rust daalde op ons neer en het vertrouwen in elkaar nam de juiste proporties aan waardoor we nu als een ervaren team dat op elkaar ingespeeld is ondernemen. Natuurlijk gaat niet elke dag perfect, maar ook dat is het ouderschap. Je weet dat je altijd alles geeft wat op dat moment mogelijk is. En als ik naar mijn twee mannen kijk dan glim ik van trots en ik kan niet wachten om samen op avontuur uit te gaan en van onze dromen werkelijkheid te maken.
Lucas is vandaag 3 maanden oud geworden en groeit als kool. Waar hij in het begin als een klein poppetje in mijn armen lag, ben ik ondertussen al flink wat spierballen aan het kweken om hem zo goed mogelijk te dragen en te knuffelen. Dat gaat ontzettend goed, ook tot mijn eigen verbazing haha. Maatje 62 is in zicht en het was even slikken toen ik zijn eerste kleertjes een plekje in de herinneringendoos mocht geven. Wat is dat voorbij gevlogen! Maar ik verheug mij op elke fase die komt en probeer extra te genieten van het nu. Lucas is een heerlijk en vrolijk kereltje dat nieuwsgierig en steeds bewuster met zijn grote (nu nog?) blauwe pretogen de wereld inkijkt. Inmiddels slaapt hij op zijn eigen kamertje (wat ik best even slikken en wennen vond) en als je in de ochtend bij hem komt dan krijg je een schaterlach – maar dan zonder geluid – terug en heeft hij ongelooflijk schik. Blijheid in de puurste vorm waardoor ik ook spontaan in lachen uitbarst; beter kan je dag niet beginnen toch? Zijn wendagen op de opvang zijn positief verlopen en ik denk dat we geen betere plek konden wensen, want het is er allemaal top geregeld. Bovendien is het vlakbij mijn werk, wat ook geruststellend voelt. Lucas lacht, brabbelt er vrolijk op los, probeert zijn eerste speeltjes en knuffeltjes zo goed mogelijk vast te houden en herkent steeds beter de mensen om hem heen. Echt bijzonder om deze ontwikkelingen van dichtbij te mogen ervaren. Ja, het moederschap is zoveel mooier dan ik mij kon bedenken.
Ik heb tijdens mijn verlof ontzettend veel mogen leren en ben heel erg blij dat we in een land wonen waar we vier maanden de tijd krijgen om aan deze levensveranderende en alles overstijgende gebeurtenis te mogen wennen. Dat we de ruimte krijgen om balans te vinden, om te herontdekken waar de prioriteiten liggen en vooral om de liefde en het kleine grote geluk met elkaar te mogen delen. Dat we de tijd krijgen om de geboorte van ons gezin te mogen vieren. En nu beginnen we aan een nieuwe fase en komt het dagelijkse echt om het hoekje kijken. Ik heb zin om te leren, om mooie projecten aan te gaan, om met collega’s te mogen groeien en ontwikkelen en samen veel moois neer te kunnen zetten.
Het waren de drie mooiste maanden van mijn leven en nu zijn we toe aan de volgende stap. We zijn er als gezin klaar voor, bring it on!
Liefs, Dagmar
Follow me on Facebook ☆ Bloglovin ☆ Twitter
